Achter de schermen bij de Nederlandse Dansdagen

Dansliefhebber, theaterwetenschapper, organisatiepsycholoog, applicatiebeheerder, technisch coördinator bij internationale producties, twitteraar – ik ben het allemaal. Maar deze week ben ik vooral hoofd techniek van de Nederlandse Dansdagen. Het is maandagavond en ik zit in de trein naar Maastricht. Voor het publiek begint het festival vrijdag, maar voor de techniek ziet het er heel anders uit!

Morgen is de eerste bouwdag in Theater aan het Vrijthof. Een grote trailer vol met licht, van zeven lichtplannen tegelijk, is vandaag afgeleverd en moet morgenavond ‘hangen en branden’ zodat overmorgen geluid en video gebouwd kunnen worden. Woensdagavond beginnen de repetities, en die gaan (met hier en daar een nachtrustje) door tot vrijdag de openingsavond begint. En daarna meteen weer door, voor het gala van zaterdag.

De Nederlandse Dansdagen is voor dansliefhebbers de gelegenheid bij uitstek om veel voorstellingen te zien in korte tijd. Want behalve in Theater aan het Vrijthof is er ook op allerlei andere plaatsen in Maastricht dans te zien. Grote namen en beginnende makers, klassiek ballet en experimentele dans, het komt allemaal aan bod. Lezingen, films, workshops, een gala en een feest. Alle hotels in de stad zijn gevuld, dansminnend Nederland gaat een weekendje uit.

Voor mij heeft het weinig met een uitstapje te maken. Het zal hard tot zeer hard werken worden. Maar ik weet zeker dat ik af en toe een momentje vind om de lezers van Cultuurpodium Online een kijkje achter de schermen te gunnen. Wat gaat er vooraf aan die stijlvolle opening, dat glanzende gala, die swingende afterparty?

De schema’s kloppen, de begroting is gesloten, de tekeningen zijn geprint. Ik heb er zin in! Tegelijkertijd ben ik ook reuze benieuwd. Het is jaren geleden dat ik met Nederlandse gezelschappen werkte. De internationale groepen waarmee ik normaal gesproken te maken heb, schreeuwen in de voorbereidingstijd moord en brand maar zijn als het eenmaal zo ver is verrassend mak. De groepen van de Dansdagen vind ik tot nu toe erg braaf – is het bij hen andersom en breekt de oorlog uit als ze er zijn? Ik kan het me nauwelijks voorstellen.

Morgen meer!

Eerder gepubliceerd op Cultuurpodium Online.