Breakdance in een keurslijf
De grote zaal van de Stadsschouwburg Amsterdam zit lekker vol. Een qua leeftijd, kledingstijl en huidkleur gemêleerd publiek. De voorstelling is aangekondigd als “een project dat een brug wil slaan tussen noord en zuid, tussen subcultuur en gevestigde cultuur.” Aan het publiek zal het niet liggen. Een strak beeld: zwarte coulissen, een witte vloer en een witte achtergrond met vier witte lichtvlakken. Een onbeschreven blad waarop van alles mogelijk is. » lees verder over Holland Festival 2011 – Nya van Abou Lagraa
Grote beslissingen nemen op basis van schattingen is niet meer van deze tijd, en het is ook niet nodig. Organisaties, ook culturele, beschikken over een goudmijn aan gegevens en het is doodzonde die onontgonnen te laten. Dé manier om dat te doen is via business intelligence (BI). In het bedrijfsleven gebeurt dat al jaren, in de cultuur is BI nog vrijwel onbekend. Juist in tijden van crisis kan de culturele sector winst behalen door business intelligence als onderwerp te omarmen.
Verbanden leggen
Business intelligence (BI) is een aanpak die in het bedrijfsleven in de jaren ’90 van de vorige eeuw populair werd. Het doel: met behulp van data de besluitvorming in organisaties ondersteunen. De naam business intelligence verwijst naar een uitspraak van een onderzoeker bij IBM, die in 1958 intelligentie definieerde als ‘het vermogen om de verbanden tussen gegevens te begrijpen, en dat begrip te vertalen naar doelgerichte actie’. » lees verder over Business intelligence
Business intelligence (BI) gaat over de informatie binnen een bedrijf. Welke kennis heeft de organisatie, welke gegevens zijn er voorhanden? Herken je patronen als je gegevens met elkaar combineert? Hoe zet je die kennis om in daden?
Business intelligence is een cyclisch proces:
- alle beschikbare gegevens verzamelen,
- uit die gegevens relevante informatie distilleren,
- die informatie op het juiste moment aan de juiste persoon aanreiken,
- zo de besluitvorming in de organisatie ondersteunen,
- genomen besluiten uitvoeren en
- het resultaat evalueren aan de hand van nieuwe gegevens. » lees verder over Business intelligence – de BI-cyclus
“Hoe staan we ervoor?”
Voor het antwoord op die vraag kun je op je gevoel afgaan, maar het is beter als je begint bij de feiten. Feiten uit overzichten die je met de hand maakt, uit gesprekken met medewerkers, jaarverslagen van verschillende afdelingen of rapporten die uit een softwarepakket rollen. Informatie uit alle hoeken van het bedrijf, bij elkaar gebracht om die ene vraag te beantwoorden.
Kennis in de organisatie
Het is niet zo dat je voor business intelligence altijd ingewikkelde rapporten nodig hebt. Een organisatie is ook slim bezig als de kennis in de hoofden van de medewerkers organisatiebreed wordt gedeeld. Als de directie de juiste vragen durft te stellen aan mensen op allerlei posities in de organisatie, naar ieders inbreng luistert, verbanden legt, er conclusies uit trekt en daarnaar handelt. Zoals in het voorbeeld op de vorige pagina, maar dan vertaald naar de culturele praktijk. » lees verder over Business Intelligence voor de culturele sector
Ieder managementrapport draait om het vertalen van data naar informatie. Ruwe gegevens krijgen betekenis door ze in categorieën in te delen. Cijfers gaan spreken door ze bij elkaar op te tellen en totalen met elkaar te vergelijken. Als je database de goudmijn is, zijn goede managementrapporten de juwelen. Of de rinkelende munten, zo je wilt.
Verkoopsysteem of BI-systeem?
Voor een rapport met maandelijkse verkoopcijfers, of een omzetevaluatie over meerdere jaren heb je geen duur rapportagesysteem nodig; ieder verkoopsysteem produceert zoiets wel. Maar om ingewikkeldere en meer abstracte vragen te beantwoorden, heb je vaak niet genoeg aan de gegevens uit één systeem.
Koppelingen tussen verschillende programma’s worden duurder naarmate de systemen groeien, en niet alle systemen bieden ruimte aan extra gegevens. Om dat probleem op te lossen zijn BI-systemen ontwikkeld. Alles in zo’n BI-systeem is gericht op rapportage: data uit meerdere bronnen combineren, gegevens analyseren, de resultaten zo goed mogelijke visualiseren. » lees verder over Business Intelligence als ICT-project
Vogels met een boodschap
Voorop het toneel ligt een zilverachtige strook folie. Het lijkt wel water. Langzaam licht de strook op. De reflectie onthult contouren van het decor en dient als lichtbron voor de eerste scène. Spannend en mysterieus begin!
Een kale man in een lang gewaad snelt als een pinguïn over het speelvlak, wapperend met handen en voeten. Een magere vrouw, met ontbloot bovenlijf en op zwarte pumps, komt heupwiegend vanuit het donker naar voren, zingzegt iets onverstaanbaars, zet grote ogen op, draait met haar bovenlijf, het haar strak in een knot als een ballerina. Een zwaar getatoeëerde man laat zijn bovenlichaam zachtjes golven. » lees verder over Holland Festival 2011 – Birds with Skymirrors
Smakelijk voorproefje
Eén blik op het techniekeiland middenin de zaal zegt genoeg: een beest van een geluidstafel, een lichtcomputer voor bewegend licht en een aantal laptops verraden een stevige rol voor de techniek in deze voorstelling. Er is regelmatig discussie over de vraag of dat nou nodig is: zoveel mooie dure plaatsen verstoken aan de technici en hun apparaten. En soms is een regiecabine of een plaats helemaal achterin de zaal een prima alternatief. Maar bij live muziek met zenders in een akoestisch ingewikkelde zaal als het Muziekgebouw aan ’t IJ, waarbij licht, geluid en video ook nog eens spatgelijk moeten gaan, is plaatsing essentieel voor kwaliteit. » lees verder over Holland Festival 2011 – The Long Count
Het eerste wat opvalt is de maar half gevulde zaal. Hallo, hier gaat een veelbelovende opera in première! Dit zijn de Operadagen Rotterdam! Waar is iedereen? De Rotterdamse Schouwburg doet het beste wat je in zo’n geval kunt doen: de stoelkeuze vrijgeven zodat iedereen dichtbij de spelers kan zitten.
Klanktapijt
Met een bekkenslag begint de muziek. Of misschien is ‘muziek’ niet helemaal het woord. Het is een geluidsdecor, een ‘klanktapijt’ zoals componist Wim Henderickx het noemt. Eén voor één komen de leden van het HERMESensemble op en nemen plaats elk op één van de dertien stoelen. » lees verder over Operadagen Rotterdam 2011 – Medea tussen kunst en kitsch
