Vier jonge Japanners lopen binnen met een Albert Heijn tas, stallen een collectie t-shirts uit. Het vinden van twee vrijwilligers om te bepalen wie welk shirt moet dragen kost geen enkele moeite. Het shirt met I Love Utrecht komt niet in aanmerking, “dat had ik gisteren ook al aan”. Een slungel op citroengele gympen trekt braaf een rood shirt aan, ook al is het zijn kleur niet en zijn maat niet. De spelers rekken en strekken nog wat, drinken een slok water, en op het moment van het eerste fysieke contact gaat het zaallicht uit.
Vanaf dat moment gaan ze elkaar in wisselende formaties te lijf, en is het gedaan met het contact met het publiek. Ze kijken naar de grond, of vanuit hun ooghoek naar elkaar. Introverter dan verwacht. Slaan, stompen, leunen, springen – het gaat er ruig aan toe en ze sparen elkaar niet. Met een wegwerpcameraatje maken ze foto’s, wat vooral door de timing van de flitsen wel een leuke vondst is.
Gonzo is een rauwe, ongepolijste stijl van journalistiek bedrijven. De performances van de groep Contact Gonzo hebben diezelfde rauwheid. Het is geen keurig verhaaltje en er wordt allesbehalve keurig met elkaar omgegaan. Interessant, en niet de gemiddelde dansvoorstelling, maar hoe lang blijft dit spannend?
Een kleine vrouw in het zwart neemt plaats op een kruk en krijgt een drumstel voorgezet. Zodra alles staat zoals ze het hebben wil begint ze oorverdovend en headbangend te drummen. De splinters vliegen van haar stokken, haar haar danst om haar heen, ze stuitert op haar kruk en trommelt alsof haar leven ervan afhangt. Even plotseling als ze begon eindigt ze, en loopt met de blik naar beneden weg.
De vier mannen om haar heen zijn intussen doorgegaan elkaar uit te dagen, te bespringen, verrassen en onderuithalen. Inderdaad rauw, ruig en ongepolijst. Maar niet een uur lang boeiend. Daarvoor is het teveel van hetzelfde.
Choreografie: Contact Gonzo
Dans: Keigo Mikajiri, Itaru Kato, Yu Kanai, Yuya Tsukahara and Sayaka Himeno
Producent: Contact Gonzo
Muziek: (drummer): Sayaka Himeno
Gezien op 21 april 2011 tijdens Springdance 2011.
Eerder gepubliceerd op Cultuurpodium Online. Foto’s van Anna van Kooij.
Vernieuwende internationale podiumkunsten Van Baasbank & Vos, opgericht door Jaap van Baasbank en JG Baggerman…
Spraakmakend theaterpodium ITA, voorheen Stadsschouwburg Amsterdam, is van oudsher het belangrijkste theaterpodium van Nederland. Spraakmakende…
Hedendaagse podiumkunst in historische gebouwen Twee prachtig verbouwde en gerestaureerde gebouwen in het centrum van…
Theater ingebed in de lokale cultuur Naast het treinstation van Houten ligt Theater Aan de…
Momumentale evenementenlocaties Stadsherstel Amsterdam heeft tien bijzondere en exclusieve locaties die op incidentele basis worden…