Opera van het zuiverste water
Une Flute Enchantée, oftewel Die Zauberflöte. Frans gesproken, Duits gezongen, Nederlands boventiteld. Het paneel met de titels hangt, o wat een feest, tussen de lampen boven het toneel in plaats van helemaal vooraan, zodat ook de voorste rijen zonder nekkramp het verhaal kunnen volgen. De Franse teksten zijn een luchtig commentaar op de gezwollen Duitse liedteksten. Het verhaal is al serieus genoeg. » lees verder over Holland Festival 2011 – Une Flute Enchantée
Het eerste wat opvalt is de maar half gevulde zaal. Hallo, hier gaat een veelbelovende opera in première! Dit zijn de Operadagen Rotterdam! Waar is iedereen? De Rotterdamse Schouwburg doet het beste wat je in zo’n geval kunt doen: de stoelkeuze vrijgeven zodat iedereen dichtbij de spelers kan zitten.
Klanktapijt
Met een bekkenslag begint de muziek. Of misschien is ‘muziek’ niet helemaal het woord. Het is een geluidsdecor, een ‘klanktapijt’ zoals componist Wim Henderickx het noemt. Eén voor één komen de leden van het HERMESensemble op en nemen plaats elk op één van de dertien stoelen. » lees verder over Operadagen Rotterdam 2011 – Medea tussen kunst en kitsch
Het doek gaat open. Een kind komt op met een lampion, en nog een, nog een … nee wacht even, zijn het wel kinderen? Of zijn het volwassenen, maar lijken ze gewoon klein? Volgende scène: twee mannen. Opvallend verschil in lengte. Maar is de een nu zo klein of de ander zo lang?
Er gebeurt hier iets bijzonders met verhoudingen. Door de meer dan 10 meter hoge egaal witte doeken waarmee het speelvlak is omkaderd en de ongebruikelijk hoge lijst heb je als kijker geen idee wat je als referentie kunt gebruiken voor groot en klein. Een ‘ijsberg’, een bootje en een verzameling stenen helpen ook niet echt mee: het ene object is groter dan de werkelijkheid, het andere weer kleiner. Het witte licht, in de eerste scènes in ruime hoeveelheid aanwezig, versterkt de vervreemding.
» lees verder over Madama Butterfly, Stanislavsky Opera Company
Netwerkers in de internationale podiumkunsten
JG Baggerman en Lucienne van der Mijle richtten in 2011 in Amsterdam GPAG op. De afkorting staat voor Global Performing Arts Group. Het is een netwerkorganisatie voor theatergezelschappen, producenten, agenten en programmeurs over de hele wereld. Theaters op zoek naar bijzondere programmering, makers die in een ander deel van de wereld voet aan de grond willen krijgen en bijvoorbeeld ambassades die culturele uitwisseling willen stimuleren zijn er klant.
Global Performing Arts Group is de internationaal agent van Nederlandse gezelschappen als The Ashton Brothers, Percossa en Jakop Ahlbom. » lees verder over GPAG – Global Performing Arts Group
